15 lat czekam aż zgaśnie
płonąca smoła pełna goryczy
wokół ognia krążą masochiści
co miesiąc dolewają oliwy

15 lat szukam ciszy
żałobę zagłuszają mi krzyki
wyśmiewających kult rodaków
co miesiąc dodają mi wstydu

15 lat upokorzenia
pustego konfliktu co nic nie zmienia
skaczących sobie do gardeł rodaków
co miesiąc unikających porozumienia

15 lat skupienia
na budowaniu tożsamości narodu z nienawiści, cierpienia
strachu przed innymi i uprzedzeniach
i wierze, że w ludziach nic się nie zmienia

15 lat bez przytulenia
bez taty, bez wytłumaczenia
bez wzorca jak żyć by nie chcieć umierać
bez motywowania, by iść po marzenia

15 lat milczenia
słow goryczy schowanych za zatkanymi banknotami ustami
"duża rodzina, poradzicie sobie na pewno sami"
przypomnimy sobie o was jakoś przed wyborami

15 lat cierpienia
jedna ósmej rodzica na dziecko
co ogłupione rządowymi pieniędzmi fundują mu piekło
gorzka wielodzietności codzienność

15 lat alienacji
pytanie o rodziców
atmosfera nagle umiera
nie wiadomo co zrobić teraz

więc mówię wam zanim zgorzknieję

Zamilknij na chwilę i postaw się w miejscu drugiej osoby.
O tym co czuje zamiast o winie pomyśl.
Wypowiedz się bez ataku, oceniania innych i siebie.
Żyjącym się to bardziej przyda niż tym w glebie.

Rób to co warto, cierpliwie wysłuchaj.
Powiedz co czujesz, co boli, co podbudowuje.

To się nie opłaca, ale miłość kosztuje.